Picasso’nun şiddeti anlatan eseri Guernica, savaş trajedilerinin ve savaşın bireyler üzerindeki acı verici etkilerinin bir özetidir. Tablo zaman içinde, savaşın yarattığı trajedilerin anımsatıcısı, savaş karşıtı ve barış yanlısı düşüncelerin sembolü haline gelmiştir.
Avrupayı yüzlerce yıldır saran şiddet dalgası, ikinci savaştan sonra biraz durulur gibi olmuştur. Oysa şiddet dalgası giderek doğuya kaymıştır. Demir perde gerisinde saklanmış, gözlerden uzak büyüyerek varlığını sürdürmüştür. Devlet varlığını sürdürmek için şiddet uygulamayı sürdürmüştür. Bu şiddet ideolojisi yaygınlaşarak her yana dağılmıştır.
Anadolu’da ise şiddet dalgası binlerce yıldır hiç bitmemiştir. Milyonlarca insan şiddetin kurbanı olmuş, iktidar ve güç için zulüm ve kan vazgeçilmez bir yöntem olmuştur. Bireysel hak ve özgürlükleri şiddetle susturmak statükoyu korumak adına bir ideolojiye dönüştürülmüştür. Cumhuriyet kurulduktan sonra da şiddet sarmalı devam etmiş binlerce can almıştır. Almaya da devam etmektedir.
Çağın gerisinde kalan rejim ve kanaat önderleri şiddeti uygulamaktan başka bir şey yapmamışlardır.
Yıllar geldi geçti . Kan ve şiddet bitmedi…..
Bu sabah da yine şiddet kurbanlarının iç karartıcı haberiyle uyandık.
Hakkari Çukurca’da en az yirmi dört şiddet kurbanı….
Bir gün önce de aynı bölgede güvenlik güçlerinin ve sivil halkın şiddete kurban gitmişti.
Onlar artık yok.
Neden?
Neden bu şiddet? Önlenemez mi?
Neden önlenemiyor? Neden genç insanlar ölüyor?
Yirmibirinci yüzyılda,insanlık, siyaset ve bilim bu kadar çaresiz mi?
Şiddet ve zulüm edenler, ne uğruna olursa olsun, hangi inanışta olursa olsun hiç bir zaman affedilmeyecekler.
Şiddet kurbanlarının yakınları bu acıyı yıllarca taşıyacaklar ve yaraları hiç kapanmayacak.
Kamusal alanda siyaset ve şiddet tekelini elinde tutanların anlamaları gereken tek şey var.
Şiddet şiddeti doğuruyor……