Aladağlar’da görülecek o kadar çok yer var ki, bir ömür yetmez. Programımıza göre “Parmakaya”ya ulaşmak için Aladağlar Milli Parkı Emli Vadisi’nde beş altı kilometre yürümek gerekiyor.
Çamardı tepelerine bakan yüzünde Aladağlar’ın ünlü vadileri batıya doğru uzanıp gidiyor. Önce Cımbar Boğazı ve Demirkazık, sonra Sokulupınar Karayalak Vadisi daha sonra da Emli vadisi. Niğde’nin Çamardı/Çukurbağ ilçelerinden geçilerek gidilen Emli Vadisi diğer vadilerin aksine yumuşak orman içi patikalarıyla harika bir trekking parkuru.
Dağcıların gönlü trekkingden yana olanları bu vadiyi tercih ediyorlar. Aslında .Aladağlar’ın birçok tanınmış zirvesine de bu vadiden ulaşılıyor.
- Soner Tepe, 3610 m.
- Okşar Tepe, 3630 m.
- Gürtepe, 3625 m.
- Lahitkaya, 3150 m.
- Güzeller, 3461 m.
- Kaldı, 3734 m.
- Alaca, 3588 m.
Emli Vadisi’nde trekkingciler için bir çok base kamp yeri var. Üç binlere çıkmadan önce 2500 metrelerde bir gece dinlenmekl için çok alternatif var:
Sarı Memedin Yurdu, Akşam Pınarı, Avcı Beli, Sulağan Keler , Vali Konağı.
Bu kampların çoğunda sonbahar aylarına kadar içme suyu bulmak mümkün. Su çok önemli irtifa arttıkça su ihtiyacı da artıyor. Bir kişinin günlük su ihtiyacı 4-5 litreye kadar çıkabiliyor. Bir hafta kalınacaksa bu kadar suyu taşımak hemen hemen imkansız. Su bulunan kamp alanları bu nedenle tercih ediliyor.
Vali Konağı’nda ise her mevsim su bulmak mümkün. Sarımemetler’den Büyük Mangırcı Vadisi’ni takip ederek Alaca’nın batı sırtına, Avcı Beli’nden Alaca ve Kaldı’ya, Akşam Pınarı ve Vali Konağı’ndan ise diğer zirvelere çıkış yapılıyor.
Dağcıların en tercih ettikleri kamp yerleri ise Akşam Pınarı ve Vali Konağı.
Sonbahar aylarında Aladağlar vadileri artık su problemi yaşıyor. Küresel ısınmanın etkileri bu dağlarda çok bariz bir şekilde görünüyor artık. Örnek mi ? Eriyip yok olan on bin, yirmi bin yıllık buzullar. Kaldı Buzulu mesela. Belki de gelecek senelerde bir daha göremeyeceğimiz bir doğa harikası.
Eriyen karlar ve buzulların suları karstik boşluklardan yer altına akıyor. Kimine göre bu sular hem güneye hem de kuzeye doğru akıyor. Aladağların suyu Karadeniz’den Akdenize kadar uzayan çok geniş bir coğrafyanın can damarı. Vasat iktidarların bu gerçeği ne yapıp yapıp metafiziğe bağlama çabalarına rağmen iklim değişikliğini görmemek için kör olmak gerek. Milli park sınırları içinde maden ve taş ocakları, kaçak yapılar, hayvan sürüleri, kaçak ağaç kesimi, kaçak avlanma gibi bir ekosistemi çökertecek her türlü kötülük yapılıyor. Vasat iktidar Anadolu’nun çölleşmesi için var gücüyle çalışıyor.
On binlerce yıllık Kaldı buzulu örneğin 20 bin yıl önceki son buzul çağından günümüze kadar eksilerek gelmeyi başarmış bir doğa harikası. Akşam Pınarı kampından buzula iki saatte yürünüyor.
Emli vadisi boyunca uzanan endemik göknar/köknar ormanları yürüyüş için ideal parkurlar oluşturmuş.
Avcı Veli Beli Geçidine giden vadi ve Parmakkaya jeolojik oluşumu 2700 metre irtifada yer alıyor. Parmakkaya kuzey yüzünden 270 metre yüksekliğinde ana kütleden ayrılmış bir doğa harikası.
Bu bölgede kamp yapanların çok şanslı olduklarını söylemek gerekir.
Öte yandan koruma altında olması gereken bu vadiye (Milli Park Kapsamında) nasıl olup ta koyun ve keçi sürülerinin girdiği de ayrı bir merak konusu. Bizim orada olduğumuz süre içinde Vali Konağı mevkinde büyük bir sürü gördük.
Göknar ormanının ökse otu tehlikesi yanı sıra keçi ve koyun sürülerinin de tehditi altında aolduğunu söylemek gerekir. Milli parka tripodla girmenin yasak olduğu Emli Vadisine binlerce keçi ve koyundan oluşan sürüler, ökse otları girebiliyor.