Nezahat Çekirge 1926-2015
Acı haber bugün geldi. Annemi kaybettim. Babamı daha önce kaybetmiştim. Şimdi öksüz kaldım. Vefat haberini alınca içime soğuk bir gölge sızdı. Ölümün gölgesi mi, yoksa varoluşun hiçliği mi anlamak zaman alacak. Gölgenin gezdiği yerler burkuluyor. Sanki hiç gitmeyecek bir misafir gibi oraya yerleşti o gölge. Hiç tanımadığım bir his. Bilincimin üzerinde bir gölge var artık. Yaşamın ve zamanın anlamına dair bir mesajın gölgesi bu; varoluşun zamanla ters orantılı kurları belirleniyor, güncelleniyor şimdi. Bilincimin alt taraflarında bir yerlerde güncelleme sürüyor. Hep aynı fotoğraf çıkıyor yüzeye. Bir kaç yıl önce Beyoğlu tramvayında annemin bana el sallarken çektiğim fotoğrafı.
Elveda Nezahat..